De installatie "Hoe Kijken Jullie" is ontwikkeld als zijnde een onderzoeksinstrument. Zoals een onderzoeker een microscoop gebruikt om de kleine organismen te bekijken geeft dit instrument mij, maar ook jullie de mogelijkheid om te analyseren hoe mensen kijken. Dit door beeldmateriaal te bestuderen wat in een collages van zeven beeldschermen wordt gepresenteerd. Elk scherm wordt gevoed door de foto's die een individu met zijn/haar smartphone maakt. Deze persoon is onderdeel van een verzameling mensen met dezelfde kenmerken zoals sekse, opleiding, afkomst, leeftijd enz. In dit geval zeven. Je zou dan kunnen zien of er overeenkomsten zijn in wat en hoe deze verzameling fotografeert of er patronen zijn te herkennen. De voeding van de beelden is een automatisch proces dus we weten niet wat we gaan zien. Ik heb ook geen verwachting. Dat maakt het voor mij superinteressant. Om meer houvast te hebben in het onderzoek komt er nog 2 collages naast te staan met een verzameling van telkens 7 mensen. De verzamelingen hebben dezelfde de kenmerken maar wijken dan in een factor van elkaar. Zo heb je dan een duidelijk verschil en vergelijkingsmateriaal. Mijn eerste presentatie uit 3 verzamelingen vrouwen tussen 50 en 60 hoge opleiding respectievelijk uit Japan, Italië en Nederland. Hoe meer dezelfde kenmerken, hoe interessanter het wordt! Je zou dan overeenkomsten kunnen vinden zien hoe zo'n groep kijkt. Zijn we meer een kuddedier, dan we onszelf achten. Of is ieders manier van kijken uniek? In de presentatie die jullie nu zien zie je foto's van collega-kunstenaar Pieter Zouwen die in nachtelijke uren foto's verzameld rondom allerlei thema's. Architectuur is een leidend onderwerp, maar ik heb gebruik gemaakt van het thema dorpstaferelen, wat ik heb verdeeld in drie continentenen vervolgens 21 landen.